ROBERTO CARLOS " EL GATO QUE ESTÁ TRISTE Y AZUL "
Le llamábamos " O Rei da Pata Chula" por su pierna ortopédica de medio millón de dólares y por eso no se pudo dedicar a la música que más amaba: el rock´n roll. Pasó a la canción melódica y de qué manera.
Siempre quisimos tener un gato azul que fuese testigo de nuestros amores apasionados.
Y mientras todo el mundo estaba pendiente de la primera crisis del petróleo el gato saltaba de un lugar a otro dejándo una estela azul celeste.
8 comentarios:
Gracias por acordarte do meu pobo.
Supoño que virás canso de ver tanta grandiosidade nunha cidade chea de palacios, operas, pontes e sobre todo Francisco José por todas partes.
!Que chulos eran, mira que construir estatuas ecuestres cos emperadores do século XIX vestidos de romanos! Iso solo está permitido en Mourisco, donde o Grande Sei Persei ten adicada unha estatua tan grande coma a do mítico Coloso de Rodas.
Impresionomu Viena: todo é grandioso. é un deleite para tódolos sentidos. Unha gran cidade.
Cómese ben, bébese ben.
Sei Persei en Viena estaría baixo rexas. É moi sospeitoso que non víramos a naide pedindo, a nigún xitano e pouquísdimos negros cicais chegados ate aquí ó traveso de esa rede esclavista de Mama Torrelia.
Por cereto estaba o cadro de KLINT, moi bonito!
Merece a pena coñecer VIENA IMPERIAL. E que sorte tiveron que non caeu na parte soviética!.
Xa che dixen que este mes de agosto estiven alí,ademáis de Praga e Budapest.
Das tres cidades, quédome con Viena.
Praga, demasiado gótico e barroco, tamén moi bonita. Budapest tén moita fama para o que en realidade é.
Impresionoume Karlovy Vary. Espero que Xovino Tinto a respete e non a poña en venda,cousa que non sería de estrañar unha vez que está aliado coa Mafia Rusa que alí está establecida.
con esta cancion ganou o cazolas o primeiro posto con padre nieto y despois tivo que cantarlle o viernes na boda o presidente da federacion do baloncesto no satuario. a verdad que ise rapaz de pequeno cantaba millor que o de marcelino pan e viño
Para voces a do Miranda con V Dimension ou a do Movilla ca voz desagarradore como James Brown da Limia.
O Cazolas non deixaba de ser un aprendiz, un "xuvil" pero acórdome que apoteosis houbo cando cantou "todos me queren e eu quero ben, quero ó meu amor e non quero a máis ningué.....". sublime!
Para cantante o "profe" de música Nieto´s father ca sua interpretación de Jean Palas no Festival Misioneiro.E non podemos olvidar a magistral dirección nusical polo Peleteiro´s father da canción "Soncheu, Soncheu señor quen contigo quefalar".
Pois tí,daquelas,xa te dabas certa maña a tocar o órgano.
Ou non te acordas das escapadas a tocar aquel vello organillo que estaba na Capilla. Algunha vez axudouche un tal Camilo que vive nunha vila importante da provincia na Raia con Portugal.
Publicar un comentario