lunes, 11 de mayo de 2009

El vampiro de Ropraz # Jacques Chessex

Es una historia contada en tiempo presente, aunque los hechos ocurrieran a principio del siglo XX.
Narra unos terribles sucesos ocurridos a principio del siglo XX, pero como vemos cada tanto en las noticias, siguen ocurriendo actos de este tipo y es que el ser humano sigue siendo algo insondable.
El protagonista del libro, Charles-Agustin Favez, el mal llamado Vampiro de Ropraz, tuvo una infancia terrible, con abusos de todo tipo, tanto sexuales como físicos.
La frialdad de los hechos cometidos por un lado sin tapujos, sin titubeos, directo al grano, hace del libro algo absolutamente interesante.
Recomendado y corto: se lee en menos de horas .

27 comentarios:

PEPELETAS dijo...

Eu somente compro libroas en galego.

Anónimo dijo...

A Pepeletas le recomiendo un libro, que no se lee en unas horas, pero que para mi es una de las obras cumbre de la novela realista rusa del siglo XIX.
Se titula "Oblomov" de Iván Alexándrovich GONCHAROV.
Si tienes la suerte de encontrarlo y quieres leerlo, no te arrepentirás. Nunca pensé que pudiera eclipsar a Gorki,Turguiénev,Tostoi,Dostoiewski,Gogol etc.

Anónimo dijo...

Carallo pro anónimo das 18>48

Anónimo dijo...

Iván Alexándrovich Goncharov, novelista ruso, nacido en Simbirsk. Después de un periodo en que trabajó como funcionario de bajo nivel, pasó al ministerio de Economía. En 1865 encabezó una misión diplomática y comercial que visitó Japón. Dedicó poco tiempo para la literatura y, en consecuencia, su producción fue más bien escasa. Su reputación como escritor se cimenta en Oblomov (1859), novela que tardó diez años en completar. Oblomov cuenta la historia de un indolente terrateniente de la Rusia rural que pierde a la mujer que ama por su indecisión y su apatía. De hecho, a raíz de esta novela, se introdujo en la lengua rusa el término oblomovismo, que sirve para designar la pereza. El declive (1869), una novela que describe una familia rusa presidida por una bienintencionada, aunque tiránica abuela, critica ácidamente el nihilismo, una actitud muy de moda en la Rusia de aquellos tiempos. En estas novelas Goncharov opone dos personajes claramente diferenciados, el del soñador y el de la persona de acción, en una descripción simbólica de la tensión existente entre la sociedad de la recién industrializada Rusia y las antiguas tradiciones aristocráticas del país. Entre sus restantes trabajos se encuentran Historia vulgar (1847) y La fragata Pallas (1858), que constituye una detallada narración de su viaje a Japón.

the mexican dijo...

Ja ja ja !!!!! acabo de buscar la obra de nuestro Anonimo consejero y es tal cual la vida de Pepeletas alias Touch Balls.

Pipi, "bonito" libro el que nos aconsejas para empezar bien un Lunes ya de por si deprimente aderezado con una pertinaz pluviometria.

the mexican dijo...

Eh! guan momen, yo os cuento lo que lei sobre el tal Oblomov:

Oblómov es el protagonista de la novela, a menudo considerado como la personificación del "hombre superfluo", un tópico recurrente a lo largo de la literatura rusa del siglo XIX. Oblómov es un noble joven y generoso que parece incapaz de hacer nada con su vida. A lo largo de la novela raramente sale de su habitación, donde permanece tumbado en un diván intentando evitar los problemas, las propuestas y las obligaciones que le llegan del exterior. Hasta la página 150 no se decide a salir de la cama.

BASTANTE MAS INTERESANTE, NO?

Pepeletas "O enterado" dijo...

!Que fácil é sacar unha biografía e un resume de Internet!.
Estou seguro que antes de baixalo pensábades que era unha marca de chocolate.

XAN DAS BOLAS (Dúas) dijo...

PIPI estaste poñendo un poucointelectualoide!

sister dijo...

aaaaaaaaaajajajajajajajaaaaaaaaaaa...me encantan estas disputas dialécticas!!!
os beso por eruditos!!
quien gana más...?

Xan Das Bolas (dúas) dixo: dijo...

E Esa sister si en vez de escribir sonidos onomatopéicos se dedicase a dar a súa opinión. Porqueé moi fácil criticar e non razoar.

PEPELETAS dijo...

Eiqui demóstrase que a xente tira de wikipedia e nada máis.
Xa leín a devandita novela fai unhos sete anos e parecéume larga e tediosa.
E ademáis eso de comparalo con Tostoi ou Dostoiewski paréceme un descrédito.
A xente quere opositar a plaza esa de corresponsal de prensa sin ter idea dos grandes novelistas rusos.

Anónimo dijo...

Pepeletas: Pódoche decir que quen che recomendou a novela tén leído dabondo a Dostoiewki e Tolstoi.
Pero estou a darme conta de
que neste Blog o caso é levar a contraria.
!Contradice que algo queda!.....
Non se aportará ningún argumento para enriquecer o contido do debate. O caso é desprestixiar ao que pensa distinto.
!MANTEÑO QUE OBLOMOV É UNHA DAS MELLORES NOVELAS RUSAS DO S.XIX! e non é ningún descrédito comparala coas mellores dos devanditos autores.
!Y no tengo nada más que decir!,como diría don Manuel Fraga.

PEPELETAS dijo...

Para o que se esconde no anonimato, o das 10:51, decirlle que dudo que leera tanto Tolstoi e Dostoieweski como eu. E manteñer o de Oblomov e de xuiz de garda, é un libro absolutamente tostón.
Así que por favor anónimo Recomenda outra cousa máis alegre.....

Anónimo dijo...

Pepeletas; como queres algo máis alegre, ameno, sinxelo e fácil de ler, recoméndoche "Milagro en el camino" de Corín Tellado. !ESTUPENDA!.....

Anónimo dijo...

Vaia polémica interminable e bizantina sobre a obra OBLOMOV.
Na próxima xuntanza da Peña propoño que ódos traian feita unha redacción en DIN-4 a doble espacio sobre esta novela.

Anónimo dijo...

Paréceme ben o da redacción. Ó que gañe¿qué se lle vai a regalar?...
Se gaño eu; quero un Tapi de Ouro.... !Nada de chocolateiras minimalistas!...

XAN DAS BOLAS (Dúas) dijo...

Si temos nesta terra novelistas de abondo porque temos que leer autores rusos que nadie excepto o anónimo coñecen?
Leede a Cunqueiro, a Otero predayo a Risco......A forma de ser dos rusos é moi diferente ós galegos.

Anónimo dijo...

No me gusta la gente reduccionista que armada de primitivismo aduce e invoca a la madre patria y al idioma como señas de identidad cual sucedáneo de la superioridad de unas razas a otras y de aquí al holocausto hay un pequeño paso.
Seamos ciudadanos del mundo y no lo reduzcamos a la esquina oriental de España.

Anónimo dijo...

Perdón anónimo de las 17.37. Dirás la esquina occidental de España.
Y tienes razón. La literatura,sea de donde sea, es patrimonio del espíritu y no tiene tierras ni fronteras.....

the mexican dijo...

Dios, que intervenciones mas pedantes, me voy leer lo de Leonardo De Antes, mucho mas ameno y menos pretencionista.

PIPI dijo...

Tienes razón mex-citan son plomizos......

Unknown dijo...

¿Pero qué líos traedes con ese tal Gorbachov?. ¿Qué escribiu unha novela que se chama Oblomov?. Ahora me entero. Canto sabedes neste blog.
Con este nivelillo vai a estar difícil pasar o primeiro corte da oposición da Vilavella.

PIPI dijo...

La verdad es que yo tampoco conozco a ese tal GONCHAROV y so obra cumbre Oblomov, tendré que comprarla y leerla.

Unknown dijo...

Pipi; recoméndocha. A súa lectura(na mili) deixoume abraiado. Pero fai falla un estado de ánimo especial para leela. É unha gran novela. Vexo algunhas similitudes co Idiota de Dostoiewski. Si é verdade ,como xa dixen, e sempre falando do que eu penso,está ao nivel de calquera outra dos autores xa citados, cuia encendida polémica se mantén dende onte pola mañá.....
Non son ningún entendido, pero falo de sentimentos. Para mín a mellor do Realismo Ruso. O protagonista é un pouco nihilista pero engancha a súa personalidade ata o remate da obra.
Un saúdo.

the mexican dijo...

... el idiota de Dostoiewski,
... el imbecil de Tolstoi y ....
la flauta de Bartolo.

La gran trilogia Sovietica.

PIPI dijo...

La momia de Lenin
El mostacho de Stalin y
La Hija de Putin

Anónimo dijo...

1.- La insoportable levedad de MI ser-Pepeletas de la Vega.
2.- El amor en tiempos de la gripe porcina-Mateo Queija
3.- Gustavo- Adolfo Bequer
4.- Como me las maravillaría yo- Sor Encarnación y el Padre Pizarrón.
5.- A lenda da cidade sen nome- Benito Camela