miércoles, 3 de febrero de 2010

LEMBRANZAS DOS MILAGROS

Coroza de palla (xentileza de Pixinas)


Uno de los éxitos musicales de aquel entonces que versioneaban Four Dimension

Hola:

Acabo de atopar este blog e remexendo na rede e colgando no buscador a verba, máxica para min, colexo os Milagros Ourense.

E tamén estiven a ler nunha entrada do ano 2008 sobre persoeiros daquela dourada étapa musical no colexo: o famoso cantante Miranda, que eu coñocín fora do colexo, pero dentro conocín o seu sustituto, Lorenzo.

Tamén lembro, de cando en vez, o son de gaita que remexía unha coroza de palla e nos despertaba dos nosos soños infantís e xuvenís (os máis pícaros), e que descubrimos que había alguén dentro da coroza, anque coa distancia que pon o tempo, ano 1975, non estou seguro de si somentes ese crego da coroza acompañaba a gaita ou tamen ese crego da coroza transmutábase por momentos como unha chamada a espertarnos no letargo daqueles anos.

Seguirei recordando ou, tal vez, reinventado...si mo permitides.

O grupo musical cando eu estaba e tiven a experiencia vital de participar nel chamábase cuarta dimensión (sería por a rebaixa de calidade).


Unha aperta. Amoroce.

12 comentarios:

Montero dijo...

Bonita reflexión...Todos os que alí pasamos a nosa adolescencia nos lembramos, sobor de todo, nos días de choiva e vento do Peleteiro tapado coa coroza tocando a gaita(galega).

Anónimo dijo...

Que medo me daba o Peleteiro ca caroza de pallas, parescía unha pantasma espectral.
Nos Milagros sempre pasando medo; porque non falemos do Parafita.....eso si que nos marcou.

Anónimo dijo...

Sí, eu lémbrome que deron unha somanta de hostias...

Anónimo dijo...

Que bien lo pasamos, estabamos a monte.......y un niño a monte está LIBRE

SAMARITHA SPRING dijo...

Sen lugar a dúbidas a mellor etapa da miña vida....

P.Gómez dijo...

E o da miña temén.

Anónimo dijo...

Yo no estudié en Los Milagros sino en la capital y la visión que teníamos de los chicos que estuaban allí era la unos brutos y maleducados.

Anónimo dijo...

Tienes razón el de La Capital. Éramos todos unos EXPAREXEDORES.

Anónimo dijo...

Que es eso dce esparexedores?

Anónimo dijo...

Por alusións.
Eu fun dos esparrexedores orixinais e creo que nos Milagres respirábase libertad, democracia e amor a nosa nazón.

J.M. dijo...

Estuve de maravilla en Los Milagros, haciámos lo que queríamos (dentro de un orden). La comida era nefasta, Panchito cocinaba de pena y en deportes estaba muy bien. Creo que se les fué un poco de las manos con tanto nacionalismo de los coj...

Anónimo dijo...

¿Pero quien dijo que Panchito cocinaba mal?. ¿No es el Chef de Mamá Torrelia?. !A caso no posee tres estrellas Michelín!.
¿Ou máis ben el parecía un muñeco Michelín?